Χιλιοπαιγμένο το έργο σε εκατοντάδες ελληνικά σπίτια, σε διάφορες παραλλαγές: «Νικολάκη, θα μαζέψεις σε παρακαλώ τα παπούτσια σου που είναι πεταμένα στο σαλόνι;» Όπου ο Νικολάκης περί άλλα τυρβάζει (παιχνίδια στο friv, τάπες με ποδοσφαιριστές, γλίτσες και σκουπιδοπαρέες...) με αποτέλεσμα η μαμά να αρχίζει να σφυρίζει σαν χύτρα από τα νεύρα της ώσπου να κάνει μπαμ: «Νικολάκηηη!»
Η συνέχεια λίγο-πολύ γνωστή, φωνές, παρατηρήσεις, προσβολές, μια κουβέντα παραπάνω για την οποία μετά η μαμά με μαθηματική ακρίβεια θα μετανιώσει, θα νιώσει «χάλια μάνα», αλλά, όπως είναι η χαρακτηριστική επωδός μιας φίλης μετά από αντίστοιχο επεισόδιο με τον γιο της, «τι να κάνω; Αν δεν φωνάξω, δεν ακούει. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να κουμαντάρω αυτό το παιδί».

Δεν υπάρχει ούτε εγχειρίδιο ούτε κάποια μέθοδος εκπαίδευσης γονιών, για το πώς να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά. Ο κάθε γονιός χρησιμοποιεί παραδείγματα από προσωπικές του εμπειρίες ή, αντίθετα, αποφεύγει όσα έκρινε ως λανθασμένα στον τρόπο που τον μεγάλωσαν οι δικοί του γονείς. Και ενώ όλοι γνωρίζουν πως η αγάπη και η τρυφερότητα είναι απαραίτητα στοιχεία για την ομαλή ανάπτυξη του παιδιού, όταν πρέπει να μπουν όρια, τα πράγματα δυσκολεύουν.
Η χρήση απειλών, φωνών και αυταρχικών μεθόδων πειθαρχίας έχουν κριθεί πλέον από τους παιδοψυχολόγους ως αποτυχημένες πρακτικές. Και αυτό γιατί μπορεί μεν να επιτυγχάνουν τον στόχο τους βραχυπρόθεσμα, όμως μακροπρόθεσμα έχει βρεθεί ότι οδηγούν τα παιδιά σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και αρνητικούς τρόπους αλληλεπίδρασης με άλλα άτομα. Έτσι, τα τελευταία χρόνια οι ειδικοί συμβουλεύουν τους γονείς να ακολουθούν στρατηγικές με έμφαση στο να προάγουν τη θετική συμπεριφορά του παιδιού –κάποιοι παιδοψυχολόγοι χρησιμοποιούν για τη μέθοδο αυτή τον όρο «θετική πειθαρχία».

Κανένας γονιός δεν θέλει να βλέπει το παιδί του να κάνει λάθη στην ορθογραφία ή να αποτυγχάνει σε ένα διαγωνισμό. Όμως οι ειδικοί μας διαβεβαιώνουν ότι η αποτυχία, μπορεί να μετατραπεί σε πολύτιμη μαθησιακή εμπειρία που πραγματικά βελτιώνει την ικανότητα του παιδιού να πετύχει στο μέλλον.

Η αλήθεια είναι ότι γενικά η αποτυχία μπορεί να προκαλέσει επώδυνα συναισθήματα, σε ένα παιδί (ή σε έναν ενήλικο) όπως θυμό, απογοήτευση ή χαμηλή αυτοεκτίμηση. Και βέβαια ο τρόπος με τον οποίο το παιδί σας βιώνει αυτά τα συναισθήματα έχει να κάνει με την ηλικία και την ωριμότητά του. Μπορεί, ωστόσο, να μάθει να αναγνωρίζει και να χειρίζεται αυτά τα συναισθήματα και με θετικό τρόπο μας λέει η ειδική ψυχολόγος Michele Borba στο βιβλίο της The Big Book of Parenting Solutions. Και βέβαια να κάνει την αποτυχία ένα καλό μάθημα για την επιτυχία. Άλλωστε όπως λέει ο γνωστός συγγραφέας Vic Johnson: «Στην ζωή δεν υπάρχουν λάθη, μόνο μαθήματα»

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ

Κανόνες Καλής Συμπεριφοράς: Κάθε χρόνο εξηγούμε στα παιδιά τη σημασία της καλημέρας, του χαμόγελου στην τάξη, ενός καθαρού θρανίου και τακτοποιήμενων τετραδίων. Τίποτε από αυτά δεν είναι αυτονόητο και δουλεύουμε μαζί με εσάς τους γονείς για παιδιά με καλή αγωγή.

Κοινωνικότητα: Αφιερώστε χρόνο να κουβεντιάσετε με το παιδί σας την συμπεριφορά σε σχέση με τους συμμαθητές και τη δασκάλα. Μιλήστε του για τη σημασία της ευγένειας, της υπομονής με τους άλλους όταν είναι διαφορετικοί από μας και της καλής και ευχάριστης διάθεσης που κερδίζει φίλους και βεβαίως τη θαρρετής συμμετοχής στην τάξη.